عقل گفت کنج عافیت و سلامت را رها کردن و گام در راهی چنین پرمخاطره نهادن شرط مصلحت نیست.عشق بانگ برآورد الرحیل که دنیا خانه ی فناست و به هیچ کس وفا نمی کند و چون طوفان ابتلائات برخیزد خانه ی سست بنیاد عافیت را در هم می پیچد و ویران می کند.زمین سیاره ی رنجیست که جز اهل صبر و رضا در آن مأمنی نمی جویند.