سراپا وسعت دریا گرفتند / همان مردان که در دل جا گرفتند/ تمام خاطرات سبزشان ماند/ به بام آسمان مأوا گرفتند / به دوش ما چه ماند اى دل، که وقتی / خدا را شاهدى تنها گرفتند / چه شد اى دل، که در این راه رفته‏ / جواز وصل را بى ما گرفتند / مگر مردان غریبى میپسندند / غریبانه ره دریا گرفتند!